Filteren
van 14
Ik verkondig u
GOD GAF ZIJN ZOON Milda had haar zoontje weer op haar arm genomen. Het ging niet meer. Telkens had Ondo aan moeders hand zich omgedraaid en was voor moeders voeten gaan lopen. "Dragen, dragen", klaagde het ventje. En Milda had het kind opgetil ...
De zienden
Het ware leven wordt door God ontstoken in 't koude hart, dat tegen Hem zich kant. Eén straal van liefde en wij zijn verbroken: het nieuwe leven wordt in 't hart geplant.Dit schijnsel heeft de blinde ziel ontloken. Zij ziet de wereld met vernieuwd verstand. Zij hoort de wonderen, nooit uit ...
Moderne poëzie
i „Wilt u ook eens een keertje schrijven over moderne poëzie? " Deze vraag is alleszins verklaarbaar. Onze jongens en meisjes bij het middelbaar onderwijs komen met die poëzie geregeld in aanraking en ze weten niet goed hoe ze het hebben. Het kan ook gebeuren, dat ...
Watersnood 1953
Wij voelden ons zo veilig achter dijken, zo knus en rustig op het lage land — waarop zo vredig onze relden prijken —: ivat zou ons dei-en in dit kalm bestand? Het vruchtbaar veld vermocht ons te verrijken, doorregen, zon, doorarbeiden verstand: zelfs buitlanders stonden vreemd te kijken i ...
Watersnood
Wij voelden ons zo veilig achter dijken, zo knus en rustig op het lage land — waarop zo vredig onze velden prijken —: wat zou ons deren in dit kalm bestand? Het vruchtbaar veld vermocht ons te verrijken, door regen, zon. door arbeid en versland; zelfs buitenlanders stonden vreenul te kijke ...
ABORTUS
Mijn leven is naar Uw gebod: „Wees vruchtbaar", sprak de Heere God. Zo zuiver zou Mijn schepping zijn. Ontvangen - door de liefde rein.O God, belet dat 't prille wicht Vergaan zal voor Uw aangezicht Als iemand met bekwame hand Met opzet breekt de levensband.Zij scheuren m' uit mijn ...
Watersnood 1 februari 1953
Wij voelden ons zo veilig achter dijken, zo knus en rustig op het lage land - waarop zo vredig onze velden prijken - : wat zou ons deren in dit kalm bestand? Het vruchtbaar veld vermocht ons te verrijken, door regen, zon, door arbeid en verstand; zelfs buitenlanders stonden vreemd te kijke ...
Gedicht: Kerstfeest
Hoe groot dat in de duisternis het grote Licht verschenen is! Wie kon de nacht doorlichten? De satan trok de wereld door, voor hem moest alles zwichten. Hij had Gods schepping aangerand, en zijn banier alom geplant. Hij zou voorgoed regeren ...
Petrus
In de rosse gloed van het oplaaiend vuur
staat hij zich met d'anderen te warmen.
Zijn Meester, gevangen in 't nachtelijk uur,
staat stil met gebonden armen.
Grif praat hij met een opvallend accent
onverschrokken en opgewonden.
Hij zorgt wel dat niemand van hen h ...
De moederbelofte
1 Gods schone schepping werd door ons ontluisterd, wij hoorden naar de eerste leugenaar, die door de slang met sluwheid had gefluisterd: Wat God tot u gezegd heeft is niet waar.Wij namen, aten.... alles werd verduisterd. De wereld was niet vredig meer en kla ...
van 14
